บุบ

1) v. be distorted

def.:

เสียรูปทรงเพราะกระทบหรือกระแทกด้วยของหนักๆ

related: be dented syn.: บุ๋ม sample:

ศีรษะของเขาชนกำแพงอย่างแรง จนหมวกเหล็กบุบ

2) v. pound

def.:

ทุบหรือตำเบาๆ พอให้เป็นรอยแตก

related: pound lightly, grind into fragments, crush lightly syn.: ทุบ, บุบๆ sample:

แม่สั่งให้ฉันบุบถั่วลิสงหนึ่งกำมือเพื่อใส่ในยำปลาทู